Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις έχουν το ηθικό δίκαιο με το μέρος τους. Δεν πείθουν, όμως, ακόμα ως εναλλακτική κυβερνητική πρόταση…
Όλα δείχνουν ότι η τρόικα θα επιτρέψει να διεξαχθούν εκλογές. Θα το κάνει διότι, πρώτον, ήδη διασφάλισε όσο μπορούσε τα συμφέροντά της στην Ελλάδα. Επέβαλε να αποδεχτεί η κυβέρνηση του νέου ραγιαδισμού το προβάδισμα των συμφερόντων των δανειστών και της Γερμανίας έναντι εκείνων του ελληνικού λαού, καθώς και του Διεθνούς Δικαίου.
Τα Μνημόνια, οι ειδικοί λογαριασμοί και τα ταμεία, όλ’ αυτά είναι εργαλεία προς μια τέτοια κατεύθυνση. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι βλέπει πως το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Συμφώνησε, λοιπόν, καταρχάς, να γίνουν οι εκλογές πριν από τον Ιούνιο του 2012, όταν θα γίνει «επικαιροποίηση» του Μνημονίου 2 και θα αποκαλυφθούν οι μεγάλες καταστροφικές δεσμεύσεις που ανέλαβε ο Βαγγέλης Βενιζέλος με τον Αντώνη Σαμαρά.
Οι εκλογές θα είναι δύσκολες για τις δυνάμεις σωτηρίας της χώρας. Ο πρώτος λόγος είναι ότι δεν έχουν πείσει ακόμα πως μπορούν να δράσουν με την απαιτούμενη ενότητα και αποφασιστικότητα προς όφελος της χώρας. Επίσης, δεν προβάλλουν με την ίδια επάρκεια τις προτάσεις τους μ’ εκείνη που προβάλλουν την κριτική τους. Συχνά δε, επιπλέον, τα ΜΜΕ του Κόμματος του Μνημονίου παρουσιάζουν απόψεις ή δράσεις των αντιμνημονιακών δυνάμεων ως καρικατούρες πολιτικής, προκειμένου να αποτρέψουν τους πολίτες να ακούσουν με προσοχή το περιεχόμενό τους. Οι δυνάμεις σωτηρίας δεν κατάφεραν να συμπορευτούν όπως εκείνες του Κόμματος του Μνημονίου στην κυβερνητική εξουσία ως προς τα συμφέροντα και των τραπεζιτών και της εργολαβικής διαπλοκής.
Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις έχουν το ηθικό δίκαιο με το μέρος τους. Έχουν την πολιτική κριτική δική τους. Δεν πείθουν, όμως, ακόμα ως εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Και το ζητούμενο σήμερα είναι μια άλλη, διαφορετική κυβέρνηση. Αρνητικά επιδρά δε και το γεγονός ότι συχνά απασχολούνται περισσότερο με την υπεράσπιση των δικών τους «κεκτημένων» και λιγότερο με την οργάνωση ενός ευρύτατου μετώπου σωτηρίας της χώρας. Ορισμένες από τις δυνάμεις αυτές, μάλιστα, δείχνουν να έχουν εγκλωβιστεί σε μια ανιστόρητη γραφειοκρατική λογική και επιμένουν να θέτουν το «εγώ» πάνω από το «εμείς».
Η κύρια δυσκολία μπροστά στις εκλογές δεν θα είναι, ασφαλώς, οι υπαρκτές αδυναμίες του αντιμνημονιακού μετώπου, που έχουν κι αυτές τη σημασία τους. Το κύριο πρόβλημα θα είναι οι επιλογές του Κόμματος του Μνημονίου ως προς την ατμόσφαιρα και τις υλικοτεχνικές προϋποθέσεις των εκλογών. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι διεθνή συμφέροντα, καθώς και –ειδικότερα– γερμανικοί θεσμοί θα παράσχουν τεράστια υλικοτεχνική βοήθεια, όπως και χρήματα στα κόμματα που κυβερνούν αλλά και σε αυτά που θα δείξουν διάθεση να στηρίξουν ή ακόμα και να συμμετάσχουν στην επόμενη κυβέρνηση των Μνημονίων. Μια κυβέρνηση η οποία πιθανότατα θα αναλάβει την υλοποίηση του Μνημονίου 2, καθώς και την προώθηση του Μνημονίου 3 αλλά και της χρεοκοπίας της χώρας. Είναι βέβαιο ότι οι τροϊκανοί θα διαθέσουν τμήμα των γεωπολιτικών και γεωοικονομικών κερδών τους από την Ελλάδα προς όφελος των στηριγμάτων τους στο εσωτερικό της χώρας.
Ως προς την ατμόσφαιρα εντός της οποίας θα διεξαχθούν οι εκλογές ήδη έχουμε λάβει μια πρώτη γεύση κατά την επικύρωση των Μνημονίων και τις τρίμηνες επικαιροποιήσεις. Θα είναι μια άγρια ατμόσφαιρα εις βάρος των δυνάμεων σωτηρίας της χώρας. Μια ατμόσφαιρα ύβρεων, βίας ψυχικής και σωματικής, συνεχούς προπαγάνδας και συσκότισης του τι λέει ποιος. Μια ατμόσφαιρα προβολής μικροπολιτικής λάσπης και άλλων τινών. Εκείνοι που κέρδισαν μέσα στην κρίση θα δώσουν σκληρό αγώνα, διαθέτοντας υπεροπλία μέσων και επιδεικνύοντας για άλλη μια φορά έλλειψη αναστολών. Κατά συνέπεια, ο προεκλογικός αγώνας κάθε άλλο παρά περίπατος προβλέπεται για τις δυνάμεις του δικαίου, της αλήθειας και της σωτηρίας της Ελλάδας…